از کجا و با چه نشانه هایی خودمان متوجه کمبود پروتئین در بدن شویم؟
پروتئین منبع غنی از آمینو اسیدهای مورد نیاز در بدن برای چندین فرآیند از حمایت ساختاری گرفته تا انتقال اکسیژن به ریه ها و بافت ها است. از یک دیدگاه ساختاری، آمینو اسیدها مورد نیاز برای سوخت و حمایت از سیستم عضلانی اسکلتی و نیز حمایت ساختاری از یک بافت و سطح سلولی از هر چیزی به غشا سلولی مو و ناخن ها مورد نیاز است.
مهم است که به آمینو اسیدها به عنوان بلوکی بزرگ برای تقریبا هر فرآیند بیولوژیکی در بدن اشاره کنیم. به عنوان مثال، آمینو اسیدها همچنین بلوک های سازنده انتقال دهنده های عصبی مثل دوپامین و سروتونین هستند.
به همین دلیل، افرادی که کمبود پروتئین دارند، در انتقال دهنده های عصبی دچار کمبود هستند می تواند گرسنگی آنها را تحریک کند که منجر به افزایش وزن می شود و حتی می تواند استرس، اضطراب و خواب را تحت تاثیر قرار دهد.
آمینو اسیدها نیز جز اصلی آنتی بادی مورد نیاز برای عملکرد سیستم ایمنی هستند بنابراین برای اطمینان از دریافت پروتیین مناسب جهت پشتیبانی از عملکرد سیستم ایمنی، ایده آل است.
نشانه هایی که به کمبود پروتئین ختم می شوند:
1. گرسنگی
گرسنگی مداوم یا مکرر فیزیکی و یا عاطفی اغلب نشانه این است که بدن خود را به درستی تغذیه نمی کنیم. به خصوص اگر این گرسنگی بعد از غذا و یا در طول روز بدون در نظر گرفتن و یا نخوردن غذا اتفاق افتد. پروتئین برای ترویج سیگنال های سیری به مغز و تثبیت میزان قند خون مورد نیاز است.
اسیدهای آمینه پروتیین برای بسیاری از فرآیندهای زیستی بدن نیز مورد نیاز است. با هدف رسیدن به حدود 20 تا 35 گرم در هر وعده غذایی و اضافه کردن پروتیین به میان وعده ها در هنگام گرسنگی ، از مصرف پروتئین کافی اطمینان حاصل کنید.
2. از دست رفتن ماهیچه ها
ماهیچه های خسته، با افزایش چربی بدن و از دست دادن ماهیچه می تواند همگی نشانه ای از مصرف پروتیین ناکافی باشند. وقتی پروتئین در رژیم غذایی کم باشد بدن مجبور به تجزیه و تحلیل ماهیچه به منظور بدست آوردن آمینو اسیدها برای فرآیندهای مختلف بدن می شود.
3. افسردگی
اسیدهای آمینه مانند تریپتوفان یا تیروزین را به عنوان مواد اولیه برای انتقال دهنده های عصبی مثل سروتونین و دوپامین که می تواند منجر به افسردگی و تغییرات در حالت روحی و اضطراب شود به خاطر داشته باشید. از مصرف پروتیین کافی در غذا و تنقلات برای بهبود روحیه مثبت و جلوگیری از پرخوری اطمینان حاصل کنید.
4. خستگی
کمبود پروتیین می تواند منجر به خستگی جسمی و ذهنی شود. همانطور که در بالا اشاره شد، پروتئین ناکافی می تواند منجر به انقباض عضلانی ، گرفتگی عضلات ماهیچه و خستگی شود. آمینو اسیدها از قبیل گلوتامین در کنار گلوکز در ماهیچه برای سوخت مورد استفاده قرار می گیرند.
همچنین همانطور که در بالا ذکر شد، اسیدهای آمینه برای ساختن انتقال دهنده های عصبی دخیل در عملکرد شناختی و حافظه و نیز مغز مورد نیاز هستند.
5. ریزش مو
به خاطر داشته باشید که کلاژن و کراتین اجزای اصلی مو هستند هر دو این محصولات متشکل از آمینو اسیدها هستند. مصرف ناکافی پروتئین قطعا می تواند منجر به ریزش مو شود چون بدن به آمینو اسیدها مثل ،سیستئین،لیزین ، و متیانین نیاز دارد تا مو تشکیل دهد.
6. احتباس مایعات
پروتئین برای حفظ تعادل کافی مایعات درون و خارج از سلول ها ضروری است. بدون پروتئین مناسب بدن اغلب مایعات را در خارج از سلول ها حفظ می کند که موجب حفظ مایعات به خصوص اطراف شکم و آب زدایی سلول ها می شود. از تعادل آب مناسب اطمینان حاصل کنید و نگهداری مایعات را با هدف 20 تا 35 گرم پروتئین زیستی با منبع سالم در هر وعده غذایی کاهش دهید.
7. کلسترول بالا
کلسترول بالا و تری گلیسرید تنها ناشی از خوردن غذاهای چرب نیست - آن ها هم چنین نتیجه افزایش التهاب، عدم تعادل هورمونی و رژیم غذایی فراوری شده با قند بالا است. اگر تمایل دارید غذاهای پروتئینی را با غذاهای قندی ، کربوهیدرات تصفیه و فرآوری شده جایگزین کنید، کلسترول می تواند به طور موثر چربی های مفید را افزایش دهد.
برخی مطالعات حتی متوجه شده اند که رابطه معکوس بین جذب پروتیین و خطر بیماری های قلبی وجود دارد.
